Rozmowy przy kawie (33) |
Pat, Twój nie stał nawet obok szrota, wierz mi , mieszkam przy ruchliwej trasie, szrota rozpoznam z 200 metrów. Wypada zza zakrętu a ja wiem, że szrocisko jak złoto. Takiej symfonii dwięków nawet Penderecki by nie stworzył, choć czasami był bliski. |