| Rozmowy przy kawie (32) |
| Bogusiu trudno znaleźć słowa otuchy w sytuacji której jesteś uczestnikiem. Rozumiem Twoje rozterki ale nie wątp w siebie. Twoja empatia jest prawdziwym, nie wypaczonym potwierdzeniem człowieczeństwa. Zobacz, Szefowa w tak strasznym czasie otoczona jest miłością i troską Rodziny oraz Twoją wspaniałą opieką. Ściskam Cię serdecznie. |