Wiejski eksperyment Pat - czwarta wiosna na wsi |
Janeczko bo wielu ludziom odpoczynek kojarzy się z nieruchomym zalegnięciem w pozycji poziomej, a nie sprawdzili, że takowe tak naprawdę męczy i stresuje bardziej niż 'dogodzenie sobie' pracą ![]() ![]() A w ogrodzie jesień zapadła znienacka, drzewa już liście gubią i powoli wszelkie ślady lata odchodzą. Kwitnie mało co po letniej suszy, w zasadzie tylko koryta, rudbekie, ostatnie róże i.... nasturcje, wciąż i nadal uniemożliwiając mi sadzenie na żurawkowisku, bo przecież nie wyrwę takich cudnych kwitnących pędów ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() A tutaj kilka miejsc, w których posadziłam cebulki...w zasadzie wszędzie tam, gdzie nie rośnie nic innego...i mam nadzieję, że nie pobudzi to nornic, które do tej pory żyły ze mną w symbiozie do pasożytniczej działalności ![]() Między tawułkami, hortensjami i różami: ![]() Przed szpalerem krzewów: ![]() Między truskawkami i pod wiązem: ![]() Oraz wśród pęcherznic i berberysów: ![]() A tu widok na Stasiową, Fischerów i innych mieszkańców tego domu, którzy z powrotem odzyskują na niego widok, w miarę jak liście opadają.... ![]() kiedyś bałam się cmentarzy, ale tutaj jakoś czuję spokój i ukojenie, jak patrzę na ich ostateczne miejsce zamieszkania i myślę sobie, że juz z 10 pokoleń z tego domu odbyło tę drogę: ![]() Szkoda tylko, że grób ma tylko ostatnia mieszkanka, a reszta zaorana ![]() |